امروز وقتی من با دو همکلاسی ترکم با هم هم گروه شدیم راجع به eurovision سر صحبت باز شد. بعد هم یکی شان گقت ترکیه دارد وارد جنگ سیاسی با اسرائیل می شود. من هم چون داشتم صحبت می کردم صادقانه گفتم ترکیه نباید کار اشتباهی بکند. باید مراقب باشد، سرنوشت مردمش و عضویت در اتحادیه اروپا مهم تر است. نباید با حماس سر و سری داشته باشد. در کشتی آنها کسانی از اعضای حماس بوده اند که بیشتر شبیه تروریست ها هستند. آن یکی ناگهان برآشفته شد و گفت تو نمی توانی بگویی آنها تروریست بوده اند. دیدم سوتفاهمی شده که خودمم مسبب اش بوده ام برای همین خواستم توضیح دهم که اصلا نگذاشت حرفم تمام شود. برخوردش عجیب بود. با همه این ها اضافه کردم که من از کشوری هستم که به خاطر این مسائل ضربه خورده است و او جواب داد که نمی توانی ایران و ترکیه را با هم مقایسه کنی. گفتم چرا؟ اینجا بود که معلم زبانمان آمد و با آمدن او صحبت ما ناتمام ماند. بعد از یک هفته این موضوع باعث شد که دوباره به خودم، رفتارم و طرز صحبت کردنم فکر کنم، به اینکه آیا نباید با مردم راجع به کشورشان صحبت کرد! باید محتاط تر باشم! در رفتارت با افراد با ملیت های مختلف چه چیزهایی نباید گفته شود؟ آیا حرف من واقعا بد بوده؟ و سوال های دیگر.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر